- Gdzie będziesz mieszkał? - U starych. Potrząsnęła głową i ścisnęła kierownicę tak mocno, jakby zamierzała ją wyrwać. - Do diabła, Ross, a co tam jest? Stara chatka babci właśnie się rozpadła. To, co zostało, jest przegniłe i pełne termitów. - A co z przyczepą? Westchnęła. - Ta szeroka wciąż stoi; i wymówiłam najem, tak jak prosiłeś, ale wierz mi, to istny chlew. - Na pewno nie jest tam gorzej niż w miejscu, w którym byłem. - Ross zerknął na tylne siedzenie. Jego siostra nie 31 przywiązywała zbyt dużej wagi do higieny. Jeśli było prawdą to, co mówiono o czystości i pobożności, to Mary Beth miała marne szanse na przekroczenie bram raju, gdyby zawezwał ją tam Pan. Nie żeby Ross specjalnie się tym przejmował. - Gdzieś muszę mieszkać na początek - powiedział, a ona wgniotła papierosa w popielniczkę, w której pełno już było niedopałków ze śladami szminki. - Niby tak. Ale tu zostało wiele złej krwi. - Odgarnęła włosy na ramiona i udawała, że nie zwraca uwagi na jego reakcję. - Do miasta wróciła Shelby Cole. Ross nie mógł się powstrzymać od uśmiechu satysfakcji. Shelby? W Bad Luck? No, no, robiło się coraz ciekawiej. - Naprawdę? Coś podobnego. - Nie przypuszczam, żebyś ty miał coś wspólnego z tym powrotem. - Zapominasz, gdzie byłem. - Hm, najlepiej, żebyś trzymał się od niej z dala - ostrzegła, a potem przekręciła gałkę radia i zwiększyła głośność piosenki; czysty kobiecy głos śpiewał jękliwy utwór w stylu country and western. Mary Beth wtórowała piosenkarce i szło jej całkiem nieźle, może śpiewała trochę monotonnie, ale Rossowi było wszystko jedno. No, ale jemu przecież na niczym specjalnie nie zależało. Oprócz zemsty. Oparłszy się wygodnie na fotelu, milczał podczas jazdy autostradą i przywoływał w pamięci znajome twarze - zwłaszcza Shelby Cole. Błękitne, niewinne, smutne oczy, zadarty nosek i kilka piegów, idealnie owalny kształt twarzy. Tak, Shelby to była niezła sztuka. Będzie musiał ją odszukać. Nie dokończyli pewnej sprawy. Mary Beth zwolniła, dopiero kiedy minęli kilka miasteczek w drodze do Bad Luck. Tak, wszystko zacznie się lepiej układać. Wytrząsnęła kolejnego papierosa z paczki leżącej na siedzeniu między nimi i nacisnęła zapalniczkę. Poczęstował się marlboro light. - No, więc gdzie chcesz znaleźć pracę? Ross wykręcił wsteczne lusterko do siebie i potarł zarośniętą brodę. Kiedyś był przystojnym mężczyzną, ale lata spędzone za kratami odbiły się na nim pod tym względem niekorzystnie. Czoło i kąciki oczu naznaczone były głębokimi bruzdami. Miał też kilka blizn - pamiątka po walkach na pięści - i ranę od noża na prawym udzie, a ilekroć poruszył prawym ramieniem, czuł lekki ból między żebrami, które Nevada Smith połamał mu podczas ich ostatniej bójki. Zapalniczka szczęknęła i oboje zapalili papierosy. Płuca Rossa wypełnił kikotynowy dym. - Pewno nie masz przy sobie niczego do picia? - zagadnął. - Kurczę, już dawno nie miałem w ustach whisky ani tequili, ani nawet cholernego piwa. - Trzymaj się z dala od alkoholu, dobrze? - Mary Beth odwróciła lusterko, żeby móc w nie spoglądać. - Nie pakuj się w żadne kłopoty, Ross. Nie mam zamiaru zajmować się wyciąganiem braciszka z mamra. - Bez obawy - odparł z zapałem, czując, że jest podekscytowany. Minęli rzekę, która o tej porze roku przypominała raczej strumyk, i przemknęli obok cmentarza na wschód od miasta. Nagrobki, z których część zaczynała się walić, stały pośród nielicznych drzew, podobne do wartowników o dziwacznych sylwetkach. Ross zastanawiał się, ile nowych dusz odeszło z tego świata od czasu, gdy stary Ramón Estevan spotkał się ze swoim Stwórcą, ale nie chciało mu się o to pytać. Bad Luck było zaraz za następnym wzniesieniem. 32 Zaciągnąwszy się po raz ostatni, Mary Beth zerknęła we wsteczne lusterko. - O cholera. - Co? - Chyba już zdążyłeś ściągnąć na sobie uwagę. To gliny.